نام‌های تاریخی منطقه را حفظ كنیم
یازار : گئرمي‌لي
+0 به یه ن
گرمی نیوز:
نام تاریخی موجود در منطقه مغان چه به لحاظ شناخت زبان و چه به لحاظ حفظ میراث زبانی-تاریخی منطقه و همچنین حفظ هویت تاریخی و ارتباط میان مناطق بسیار مهم می‌نماید.
شهرستان مغان (گرمی) به عنوان یكی از سه شهرستان منطقه مغان، قسمتی جدانشدنی از هویت فرهنگی - تاریخی این منطقه می‌باشد. حفظ نام تاریخی مغان بر روی این شهرستان با هر نگرش كه به آن داشته باشیم وظیفه‌است انسانی در راه حفظ هویت تاریخی مغان. چرا كه شهر گرمی مركز شهرستان مغان بعد از جدا شدن از شهرستان مشكین شهر بود. تا اینكه در دهه هفتاد مغان به سه شهرستان مستقل تقسیم شد شهرستان‌های بیله سوار مغان و پارساآباد مغان از این شهرستان منتزع و به صورت شهرستان مستقل درآمدند.
اسم تاریخی روستاها را نیز آنطور هست كه باید بنویسیم. زمانی كه سطح سواد در منطقه پایین بود و كل دانش‌آموختگان منطقه به تعداد انگشتان دست نبودند اسم روستاها در اسناد رسمی به صورت اشتباه و عجیب ثبت شده‌اند. اشتباهاتی كه در زمان حال قابل رفع شدن هستند و قدم‌های بزرگی نیز در راه اصلاح آنها برداشته شده است. كتاب ارزشمند پژوهشی درجغرافیای مغان تالیف پژوهشگر ارجمند جناب آقای سید محمد ابراهیمی را می توان به عنوان یكی از بزرگترین تلاش‌ها در این راه به حساب آورد.
از اینرو دراین وبلاگ تلاش براین خواهد بود كه نام‌های تاریخی منطقه حفظ شود. در صورت تحریف یك اسم در اخبار آن خبر به صورت بازنویسی شده انتشار داده خواهد شد و منبع اصلی در انتها ذكر خواهد شد تا هم حقوقی معنوی مولف حفظ شود و هم اخبار بدون تحریف اسامی به اطلاع شهروندان رسانده شود. در مقالات نیز در جلوی اسامی تحریف شده اسم اصلی و تاریخی با آوردن در داخل {} ذكر خواهد شد تا به هر دو نیت اطلاع رسانی و حفظ هویت تاریخی منطقه عمل كرده باشیم.
در اینجا بد نیست اشاره‌ای مختصر به ریشه این مساله داشته باشیم. زمانی برای انتخاب نماینده بین شهرهای بزرگ مغان رقابت خردكننده‌ای وجود داشت. در آن زمان برخی از نامزدهایی كه ریشه در شهر گرمی مغان داشتند برای تبلیغات خود و اینكه با تقویت حس منطقه‌ای رای‌های بیشتری را كسب كنند این چنین ادعا می‌كردند كه تنها پارساآباد مغان است و خواهان هویتی مستقل برای گرمی مغان (با حذف تعلق تاریخی گرمی به مغان) شدند، تا از طریق این حس محلی از ریزش آرای خود جلوگیری كنند. همین امری كه امروز در رابطه با انگوت و گرمی شاهد آن هستیم.
به نظر می‌رسد زمان آن فراسیده است تا چشم‌ها را بشوریم و طوری دیگر به منطقه‌مان نگاه كنیم. قبول كنیم كه آنچه كه ساخته‌ایم برازنده یك شهر و شهرستان نیست. توجیه كردن كار ساده‌ای است اما ساختن یك هویتی كه ریشه در تاریخ و فرهنگ یك منطقه دارد و توسعه براساس این هویت واقعی نیاز به یاری همه روشنفكران منطقه دارد. مطمئن هستم كه تمامی روشنفكرانی كه به فكر توسعه و آبادانی پایدار منطقه هستند از این وضعیت آزرده خاطر هستند و خواهان زندگی در یك فضای اجتماعی - فرهنگی متفاوت و شهری با شاخص‌های دگرگونه هستند.
"فتح كوه‌های بلند از قدم اول شروع می‌شود...."
نام تاریخی موجود در منطقه مغان چه به لحاظ شناخت زبان و چه به لحاظ حفظ میراث زبانی-تاریخی منطقه و همچنین حفظ هویت تاریخی و ارتباط میان مناطق بسیار مهم می‌نماید.
شهرستان مغان (گرمی) به عنوان یكی از سه شهرستان منطقه مغان، قسمتی جدانشدنی از هویت فرهنگی - تاریخی این منطقه می‌باشد. حفظ نام تاریخی مغان بر روی این شهرستان با هر نگرش كه به آن داشته باشیم وظیفه‌است انسانی در راه حفظ هویت تاریخی مغان. چرا كه شهر گرمی مركز شهرستان مغان بعد از جدا شدن از شهرستان مشكین شهر بود. تا اینكه در دهه هفتاد مغان به سه شهرستان مستقل تقسیم شد شهرستان‌های بیله سوار مغان و پارساآباد مغان از این شهرستان منتزع و به صورت شهرستان مستقل درآمدند.
اسم تاریخی روستاها را نیز آنطور هست كه باید بنویسیم. زمانی كه سطح سواد در منطقه پایین بود و كل دانش‌آموختگان منطقه به تعداد انگشتان دست نبودند اسم روستاها در اسناد رسمی به صورت اشتباه و عجیب ثبت شده‌اند. اشتباهاتی كه در زمان حال قابل رفع شدن هستند و قدم‌های بزرگی نیز در راه اصلاح آنها برداشته شده است. كتاب ارزشمند پژوهشی درجغرافیای مغان تالیف پژوهشگر ارجمند جناب آقای سید محمد ابراهیمی را می توان به عنوان یكی از بزرگترین تلاش‌ها در این راه به حساب آورد.
از اینرو دراین وبلاگ تلاش براین خواهد بود كه نام‌های تاریخی منطقه حفظ شود. در صورت تحریف یك اسم در اخبار آن خبر به صورت بازنویسی شده انتشار داده خواهد شد و منبع اصلی در انتها ذكر خواهد شد تا هم حقوقی معنوی مولف حفظ شود و هم اخبار بدون تحریف اسامی به اطلاع شهروندان رسانده شود. در مقالات نیز در جلوی اسامی تحریف شده اسم اصلی و تاریخی با آوردن در داخل {} ذكر خواهد شد تا به هر دو نیت اطلاع رسانی و حفظ هویت تاریخی منطقه عمل كرده باشیم.
در اینجا بد نیست اشاره‌ای مختصر به ریشه این مساله داشته باشیم. زمانی برای انتخاب نماینده بین شهرهای بزرگ مغان رقابت خردكننده‌ای وجود داشت. در آن زمان برخی از نامزدهایی كه ریشه در شهر گرمی مغان داشتند برای تبلیغات خود و اینكه با تقویت حس منطقه‌ای رای‌های بیشتری را كسب كنند این چنین ادعا می‌كردند كه تنها پارساآباد مغان است و خواهان هویتی مستقل برای گرمی مغان (با حذف تعلق تاریخی گرمی به مغان) شدند، تا از طریق این حس محلی از ریزش آرای خود جلوگیری كنند. همین امری كه امروز در رابطه با انگوت و گرمی شاهد آن هستیم.
به نظر می‌رسد زمان آن فراسیده است تا چشم‌ها را بشوریم و طوری دیگر به منطقه‌مان نگاه كنیم. قبول كنیم كه آنچه كه ساخته‌ایم برازنده یك شهر و شهرستان نیست. توجیه كردن كار ساده‌ای است اما ساختن یك هویتی كه ریشه در تاریخ و فرهنگ یك منطقه دارد و توسعه براساس این هویت واقعی نیاز به یاری همه روشنفكران منطقه دارد. مطمئن هستم كه تمامی روشنفكرانی كه به فكر توسعه و آبادانی پایدار منطقه هستند از این وضعیت آزرده خاطر هستند و خواهان زندگی در یك فضای اجتماعی - فرهنگی متفاوت و شهری با شاخص‌های دگرگونه هستند.
"فتح كوه‌های بلند از قدم اول شروع می‌شود...."
سون یازیلار
