گرمی نیوز

از هنگامی که یادمان می آید انتخابات گرمی مغان به حالت دو قطبی در می آمد. این دو قطبی ها عموما حالت جغرافیایی داشتند. دو قطبی گرمی موران و انگوت.

این دو قطبی در انتخابات دوره نهم با ظهور شخصیت تاثیرگذاری چون جناب میرزاده به هم ریخت. اگر چه در کوچه و بازار طرفداران دو قطبی گرمی – انگوت فعالیت چشم گیری داشتند ولی در نهایت ظهور قطب "صداقت و تعهد" که برنامه خویش را جلوگیری از هر گونه شکل گیری باند جدید و دوری از وعده و وعید دادن برای پست های اداری قرار داده بود همه معادلات انتخاباتی منطقه را برهم زد.

مشخص شد که ظهور دو گانه گرمی – انگوت بحثی انحرافی بوده است. عموما این تقسیم بندی ها برای انحراف افکار عمومی از واقعیتهای موجود شکل می گیرد. برهمین اساس دوگانه جدیدی در حوزه انتخاباتی گرمی مغان در حال شکل گیری است.

دوگانه صداقت و تعهد در برابر فروش مسندهای قدرت برای تصاحب صندلی سبز مجلس.

دو گانه اتحاد برای توسعه منطقه در برابر اتحاد برای فتح صندلی های قدرت.

با ظهور دو گانه جدید وضعیت منطقه و تبلیغات پیش رو کاملا متفاوت شده است. تخریباتچیان سنتی هنوز هم امیدوارند تا با حمله به شخصیت اصلی و اطرافیان خواهند توانست میزهای قدرت را حفظ کنند و در مقابل طرفداران صداقت و تعهد بر این باورند که این دوگانگی جغرافیایی برای همیشه رخت برخواهد بست و تمام دلسوزان توسعه منطقه اعم از گرمی و موران و انگوت با خلق انتخاباتی متفاوت، نماینده ای از جنس دیگر، نماینده جدید خویش را با میزان رای متفاوتی راهی مجلس خواهند کرد.

رقابت بین عاشقان قدرت با عاشقان خدمت در روزهای آتی دیدنی تر خواهد بود. باید به نظاره نشست و نتیجه را دید.  

دلسوزی برای منطقه و تلاش برای توسعه آن از جانب هر شخص و گروهی پسندیده و لایق تقدیر است. این دلسوزی انگیزه ای است برای تلاش و کوشش و آزمودن راههایی که زندگی امروز و فردای ساکنان منطقه بهتر از دیروزشان باشد. اینها مسائلی است که شما به دنبالش هستید. از اینرو انگیزه شما برای نگارنده کاملا قابل احترام و تقدیر است. اما انگیزه خوب اگر با راه خوب و درست همراه نگردد علاوه بر اینکه موثر واقع نخواهد شد می تواند نتایج عکس داشته باشد. از اینرو در این فرصت چند نکته از سر دلسوزی خدمت شما عرض می کنیم:

1-      فلسفه تشکیل مناطق آزاد تجاری، رشد و توسعه اقتصادی و جذب سرمایه گذاری نه تنها برای یک شهرستان و استان بلکه برای کل کشور است. از اینرو تنها توجیهاتی قابل پذیرش است که نتایج فوق را تقویت کند. از اینرو لازم است در نوشته و گفته های خود به جای تمرکز بر نقاط ضعف منطقه بر نقاط قوت آن متمرکز شویم.

2-      وجود اعدام و فقر فزاینده در یک شهرستان نه تنها عامل جاذب سرمایه گذاری های ملی-بین المللی نیست بلکه می تواند عامل فرار سرمایه گذاری و توجیه اینکه این شهرستان مناسب برای تبدیل به منطقه آزاد نیست باشد. از اینرو بیان این حقایق در ابتدای نوشته ها نه تنها به توجیه نقاط قوت شهرستان کمک نمی کند بلکه می تواند نتیجه عکس داشته باشد.

3-      اگر تعداد اعدامی های بیشتر دلیل انتخاب یک شهرستان برای منطقه آزاد است، در آنموقع لیست شهرستانهایی که برای ایجاد منطقه آزاد صف می بندد بسیار طولانی خواهد بود و گرمی مغان باز هم از این مساله سودی نخواهد برد چراکه در انتهای صف خواهد ایستاد.

4-      نشان دادن چهره زشت منطقه – اگر چه حقیقت محض است – در مورد موضوع منطقه آزاد نه تنها گرهی از مسائل و مشکلات حل نمی کند بلکه باعث به حاشیه رفتن و ندیده شدن فرصتها و موقعیت استراتژیک مغان در زمینه جذب سرمایه گذاری بین المللی است.

5-      تفاوت اصلی الحاق و استقلال در اینست که موقعی منطقه آزاد شهرستانهای دیگر به غیر از مغان شکل خواهد گرفت، به علت فاصله با زیرساخت و مراکز قدرت، منطقه مغان توجیه اقتصادی سرمایه گذاری را از دست خواهند داد. منطقه مغان در توسعه زیرساخت هایی نظیر بزرگراه و راه آهن به منطقه آزاد در اولویت دوم قرار خواهد گرفت. با حاشیه ای شدن نقش مغان در منطقه آزاد روند توسعه منطقه با کندی مواجه خواهد شد و علیرغم داشتن نقاط بالقوه بسیار قدرتمند فاصله آن با سایر نقاط استان سرعت خواهد یافت.

6-      متاسفانه با تلاش عده از افراد که منافع شهر تولد و حوزه انتخابی خود را به منافع کل استان و کشور ترجیح می دهندبازی مغان-اردبیل به صورت زیرزمینی و قدرتمند پیگیری شده است و به علت ناشی گری های سیاسی نمایندگان شهرستان های مغان با عقب ماندگی منطقه مغان در حال پیگیری است و این مساله ایست که دود آن سالیان سال به چشم همه استان خواهد رفت. ایجاد نفرت در اهالی منطقه مغان و دهن کجی به آنها، نه تنها باعث توسعه محور نمین-اردبیل-سرعین نخواهد شد بلکه به علت غیر واقعی بودن طرح تمام دستاوردهای استان را به باد خواهد داد.

7-      هنوز هم فرصت های پیشرو در راه است. کافی است نمایندگان منطقه و استان با قبول نقاط ضعف خویش راه پیشرو را با قدرت ادامه بدهند. عدم قبول اشتباهات فاحش گذشته توسط نمایندگان نه تنها مردی و بزرگی نیست بلکه سوزاندن فرصت تاریخی منطقه است که بازگرداندن آن به آسانی – حتی به سختی – امکان پذیر نخواهد بود.

8-      بر رسانه ها و اندیشمندان منطقه است که با چشمانی باز آینده منطقه از سقوط در ورطه عقب ماندگی برهانند و با سخنان آشکار و روشن خود هداینگر راه مسئولان باشند. مسئولان منطقه در گذر زمان عوض خواهند شد و ما خواهیم ماند و منطقه....