گرمی نیوز

لطفاً این مقاله را تا انتها بخوانید...

این یك ستون طنز نیست. این درد دل یك معلّم است. این واقعیت هایی است كه در مراكز علم آموزی ما "مدرسه ها" در جریان است. واقعیت هایی كه هدف از انتشار آن ها تنها ارائه ی نقاط ضعفی است كه سیستم آموزشی ما دارد و كسی به دنبال چاره برای آن ها نیست. واقعیت هایی كه شاید لازم است مسئولین از آن خبردار شوند و شاید هم خبر دارند و خود را به بی خبری زده اند و...

همه بایداورا بكوبیم !!!چون او مقصر است!!!

تقصیراولش اینكه كسی را ندارد تاازاو حمایت كند

دوم اینكه شخصی از او حمایت می كند كه حمایتش به ضررش است

پس باید اورا كوبید .چون ابزارش فراهم است

روزگاری بود مردم گرمی آرزوی طرحهای بزرگی چون بازگشائی چهارراه و پارك تفریحی گیلارلو درمقابل شورابیل اردبیل و جنگلكاری كوتول و تعریض خیابانها را میكردند .

اما متاسفانه حالا چنان سطح آرزوهای خودرا پائین آورده اند كه بخاطر لكه گیری چند چاله و چوله ازخوشحالی در پوست خود نمی گنجند وخبرها حكایت از بیحال شدن و اعزام به بیمارستان چند نفر از اهالی بخصوص رانندگان محترم تاكسی ازشنیدن این خبر غرورانگیز دارد .

وگویا دعوا و جنجال درشهرداری وشورا به اوج خود رسیده است هركدام از شوراها دربیرون می گویند این پر كردن چاله با همت من انجام شده است وحتی رئیس شورا پارا ازاین فراتر گذاشته و رفته بعد از چند سال یكدست كت وشلوارنو خریده و پوشیده و دركوچه و خیابانها به راه افتاده است كه ای مردم قدرت من را دیدید كه چگونه چاله ها را پر كردم من به رسالت خود در خدمت به شما عمل كردم وحالا وظیفه شماست كه از من تشكر كنید . وحتی دریك محفلی گفته است برابر برآوردی كه كرده ام در دور آینده انتخابات شورا بیش از 10000 رای خواهم آورد . چون مردم این پر كردن چاله ها را مدیون من هستند

من مانده ام این وسط شهردار و سایر عوامل شهرداری چكاره بوده اند ؟ یعنی واقعا اعضاء محترم شورا صدای انزجار مردم از عملكردشان را نمی شنوند یا خودرا به ......زده اند . جالب اینكه دراین كش و قوس دو به سه شده قصد برداشتن شهردار را دارند .ویكی از شوراها كه اهل مسجد و منبر و ......است .واسطه پیدا كردن شهردار شده است وگویا به توافقاتی نیز با آقای (م) رسیده است .البته دراین توافق آقایان (ا) و (ر) و (ق) از بیرون بی تاثیر نبوده اند وآقای (م) درراستای عمران و آبادانی شهر به آقایان قول مساعد داده است !!!!!!

گرمی نیوز در نوشته‌های قبلی خود چندین بار به مساله باند و باندبازی موجود در سطح شهرستان پرداخته است. در این نوشته به صورت تیتروار و مختصر به مساله "نابودی" اتحاد گروه‌های قدرت‌گرا پرداخته می‌شود.

1- شكل‌گیری اتحاد: اولین مساله عمده چگونگی شكل گیری اتحاد موجود است. جناب موسوی به عنوان یكی از شناخته‌ شده‌ترین اشخاص شهرستان بالاخره دارای طرفداران زیادی است. اما سوال اصلی  این است كه چرا "اتحاد" برخی گروه‌ها پیرامون نماینده حاضر شكل گرفت نه نامزدهای دیگر؟ می‌توان به سوال به دو صورت جواب داد: الف) گروه‌های وارد شده به "اتحاد" به خاطر شخصیت نماینده حاضر شهرستان و توانایی‌های ایشان به ایشان پیوستند و به فكر توسعه و عمران شهرستان بودند. ب) برخی از گروه‌های وارد شده به دنبال پست و مقام بودند و بعد از بی‌نتیجه ماندن مذاكرات با سایر نامزدها به "اتحاد" فكر كردند و متحد شدند.

2- تداوم اتحاد: این اتحاد به دو صورت امكان ادامه حیات دارد:الف) طرفداران نماینده حاضر با اعتقاد و اعتماد به توانایی‌های ایشان در هر صورت پشت سر ایشان ایستاده و از ایشان حمایت خواهند كرد و حاضر نخواهند بود به خاطر مسائل دیگر "اتحاد" را مختل كنند. ب) همه گروه‌هایی كه به خاطر پست و مقام به "اتحاد" پیوسته‌اند راضی نگه داشته‌ می‌شوند و به این ترتیب "اتحاد" حفظ می‌شود.

3- "نابودی اتحاد": برای نابودی و از بین رفتن اتحاد نیز دو حالت متصور است: الف) نماینده حاضر قادر به حفظ اعتقاد و اعتماد طرفداران خود نیست و طرفداران به این نتیجه می‌رسند كه انتخابشان اشتباه بوده است. و به این ترتیب "اتحاد" بدون وجود طرفدارانی كه باید رای بدهند "نابود" می‌شود. ب) گروه‌های موجود در "اتحاد" به خاطر دست نیافتن به سهمیه مورد نظر از قدرت و پست و مقام در صف انتهایی نانوایی جا می‌مانند و به این ترتیب "نابودی اتحاد" رقم می‌خورد.

شكل گیری، تداوم و نابودی "اتحاد" به مانند پرده نمایشی در حال نشان داده شدن است. "باج خواهی" و "تهدید" علیه نماینده شهرستان در صورتی كه ایشان "سهام" را به صورت "عادلانه" بین "اتحادیه" تقسیم نكند ادامه خواهد داشت. در صورت تقسیم به ظاهر "عادلانه" كه رضایت طرفین "اتحادیه" را تامین كند شاهد حضور نیروهای ضعیف و تداوم عقب‌ماندگی‌ها در منطقه خواهیم بود.

براین اساس گرمی نیوز به نماینده محترم مردم شریف شهرستان مغان (گرمی) توصیه می‌كند كه برای پست‌های مدیریتی از افراد واقعا بالیاقت (خارج و یا داخل اتحادیه!!!) استفاده نماید تا به خاطر حفظ گروه دوم گروه اول را از دست ندهد!

من موسوی‌چی هستم! من نصیری‌چی هستم! من حاج ولی‌چی هستم! من ...چی هستم!

این جملات معنایش اینست:

من طرفدار اعمال و رفتار موسوی هستم حتی اگر به ضرر خودم و منطقه‌ام باشد.

من طرفدار حاج ولی هستم حتی اگر به ضرر خودم و منطقه‌ام باشد.

و...

یعنی اینكه من چشم بسته رفتارهای یك نفر را تایید خواهم كرد و هركس بر شخص مورد پرستش من ایرادی وارد كند او دشمن است و من به صورت بی‌رحمانه‌ای برای حذف او هر كاری لازم باشد انجام خواهم داد.

باندبازی توسط برخی از سران قدرت برای به كرسی رساندن یك نفر و مبارزه با اشخاص رقیب صورت می‌گیرد. این امر در فرهنگ‌ها كمتر توسعه‌یافته اتفاق می‌افتد.

خودی و غیرخودی بزرگترین تقسیم بندی لازم برای باندبازی است. این خودی و غیرخودی ساختن نه براساس شاخص‌های هویتی سطوح بالاتر بلكه براساس پایین‌ترین سطح هویتی انسان‌هاست. این خودی و غیرخودی با تعلقات طایفه‌ای و محلی گسترده‌تر می‌شود. اشخاص متعلق به طایفه و محل بدون هیچ پرسشی باید طرفدار افراد وابسته به گروه خود باشند. عدم وابستگی و انتقاد مساوی است با دشمنی و خیانت.

سیستم عمل باندبازی به صورتی كه میدان را عرصه رقابت بین خود و دشمن می‌داند. هیچ فرد یا گروهی خارج از این دایره تنگ امكان زیست ندارد. برای مثال در انتخابات گذشته شهرستان یا باید طرفدار موسوی می‌بودی یا حاج ولی؛ اگر غیر از این بود از طرف طرفداران دو باند متهم می‌شدی كه متعلق به باند مقابل هستی. حربه‌ای كه بر علیه میرزاده استفاده شد و ادعا شد كه میرزاده آمده است تا به نفع حاج ولی رای موسوی را بشكند! و در نهایت دیدیم كه نماینده منتخب با اختلاف ناچیزی توانست پیروز میدان لقب بگیرد.

در میان این هیاهوی باندبازی افراد تحصیل‌كرده و باسواد (به معنای واقعی كلمه) در موضع‌گیری‌های خود به جای اشخاص، افكار را شاخص قضاوت خود قرار می‌دهند. یعنی مهم شخص نیست مهم اینست كه این شخص در خدمت چه تفكری قرار دارد. نتیجه تفكر چه سود و زیانی برای منطقه دارد.

در همین انتخابات گذشته هنگامی مهندس نصیری به هواداری از نماینده منتخب برخاست دوستان ایشان به دو دسته تقسیم شدند. كسانی كه طرفدار شخص نصیری بودند و به‌التبع به پیروی از ایشان طی مسیر كردند؛ دسته دوم كه به خاطر اندیشه‌های ایشان حمایتشان می‌كردند و با دیدن تغییر آرا و عمل بر خلاف اندیشه‌های گذشته راه مستقل خود را انتخاب كردند و....

هدف از این نوشته تخریب یا تبلیغ شخص خاصی نبود. برای درك بهتر مطلبی كه می‌خواستم انتقال دهم مجبور بودم تا از مثال‌های زنده استفاده كنم.

برای رهایی از باندبازی لازم است كه تغییری در این "من" بدهیم. یعنی به جای اینكه یك "شخص" را فراتر از منافع خود و منطقه قرار دهیم "منافع منطقه" را فراتر از منافع شخصی و اشخاص قرار دهیم. با این دیدگاه هركس به فكر توسعه منطقه است مورد حمایت ما خواهد بود حتی اگر برای مدتی كوتاه ما ضرر بكنیم. چرا كه توسعه منطقه در بلند به نفع همه ما خواهد بود. این حرف هر چقدر كه ایده‌آل گرایانه باشد باز هم به عنوان یك خط راهنما می‌تواند ما را از كج اندیشی‌ها و تهمت‌زدن‌های ناروا دور كند.

برای دست‌یابی به توسعه ابتدا باید افكارمان را توسعه دهیم. بدون توسعه افكارمان قادر نخواهیم بود آدم بزرگی باشیم، اگر ما آدم بزرگ نباشیم پس نمی‌توانیم آدم‌های بزرگی را برای مسئولیت‌های بزرگ پرورش دهیم و....

پس بیاییم فراتر از چارچوب‌های تنگ بافته‌شده توسط باندهای حاكم بر منطقه به افقی فراتر بیاندیشیم. به راحتی از خوبی‌های دیگران تعریف كنیم و با عدالت از ایرادات انتقاد كنیم. بیاییم زندگی كنیم بیاییم با تفكر زندگی كنیم...