گئرمي نيوز فرق‌لي بير وئبلاگ يئني نسليميز اوچون *** گرمي نيوز وبلاگي متفاوت براي نسل جديد
مهاجرت روستائیان و معضل كاهش اقشار تولید كننده

مهاجرت روستائیان و معضل كاهش اقشار تولید كننده

یازار : گرمي نيوز 3

+0 به یه ن
مهاجرت از روستاها به شهر گرمی مغان و از این شهر به شهرهای بزرگ و كوچك دیگر، چند سالی است كه به صورت حاد درآمده و بارها و بارها از طرف اهل قلم و نویسندگان منطقه این مهم به گوش مسئولین رسیده تا شاید به خود آمده و برای جلوگیری از خالی شدن روستاهای منطقه و شهر گرمی مغان كاری كنند اما وضعیت موجود در منطقه نشان از آن دارد كه پدیده مهاجرت انگار در منطقه قابل مهار نیست همچنانكه قبلا هم در نوشته هایمان گفته ایم ما البته به آینده این خطه امیدواریم.
مطالب زیر توسط یكی از نویسندگان جوان منطقه جناب آقای اسماعیل شهباززاده در همین خصوص نوشته شده كه گرمی نیوز ضمن انتشار آن امیدوار است مورد توجه مسئولین منطقه قرار گیرد. 

انسان از اول آفرینش به صورت دسته جمعی در مكان هایی كه از لحاظ امكانات اولیه ، شرایط زندگی را داشته اند ، زندگی را به صورت قبایل و دسته هایی كه با هم همگن و هماهنگ بوده اند آغاز كرده اند و به مرور زمان و طی قرن ها این قبایل كوچ نشین تبدیل شده اند به قبایل یكجا نشین و بدنبال آن روستا ها و شهرها شكل گرفته اند .
انسان های یكجا نشین عمدتا به دو دسته كلی مصرف كننده و تولید كننده تقسیم می شوند .
در این میان بر عكس شهرنشینان مصرف كننده ، روستائیان را می توان تولیدكننده در نظر گرفت .
این مكان های تولیدی فرصتی بسیار مناسب برای ایجاد اشتغال و مبارزه با بی كاری می باشد ، اما اگر حمایت كافی از این مكان ها صورت نگیرد این فرصت تبدیل به تهدید می شود و با مهاجرت روستائیان به شهر بر آمار بی كاران در شهر اضافه می شود و ضرری دو طرفه به جامعه تحمیل می شود .
اما حمایتهایی كه دولت می تواند از روستاها انجام دهد می توان به احداث راه ، تامین آب شرب و گاز اشاره كرد.
راه یكی از مهم ترین شاخصه های توسعه یك منطقه و اتصال آن به بازارهای مصرف جهت ارائه محصولات و خدمات می باشد. راه علاوه بر اتصال منطقه به بازار ، خود عاملی برای ماندگاری افراد در محل سكونت می شود چون در فصول سرد سال كه بارندگی وجود دارد امكان رفت و آمد برای بعضی از روستاها به علت نبود راه مناسب با مشكل مواجه می شود و حتی در زمستان راه ارتباطی آنها مسدود می شود و امكان استفاده از مراكز درمانی و بهداشتی نیز از بین می رود.
در مورد راههای روستایی شهرستان گرمی این امر به صورت دست و پا شكسته و ناقص محقق شده است كه قابل قبول نمی باشد ، چون اگر نگاهی به وضعیت جاده های بخش های موران و انگوت بیاندازیم متوجه این امر می شویم كه اولین و استراتژیك ترین مسئله هنوز به صورت لاینحل باقی مانده است و روستاهایی هم وجود دارند كه فعلا فقط دارای جاده های خاكی می باشند .
دومین مسئله در مهاجرت روستائیان نبود آب كافی برای خود و دام هایشان می باشند . تامین آب قابل شرب و هم چنین امكان آبیاری باغات و مزارع خود می تواند در مناطقی كه رودخانه های دائمی ندارند به مشكل بزرگی تبدیل شود ، چون تولید محصول با كیفیت محتاج آب كافی می باشد ، این كمبود آب در بخش های موران و مركزی شهرستان بیشتر به چشم می آید ولی از روی دیگر بخش انگوت هم به علت سیل خیز بودن منطقه به شكلی دیگر با این مسئله دست و پنجه نرم می كند و آن هم اینكه سیل زیرساخت های آبیاری را از بین می برد كه همه این مشكلات نیاز به برنامه كامل و قابل اجرا دارد.
یكی دیگر از عوامل مهاجرت نبود گاز می باشد ، هر چند این مورد به نسبت موارد قبلی از اهمیت پایئن تری برخوردار است ، اما نوبت بندی توزیع نفت و گازوییل در فصول سرد سال ، این مورد را برجسته تر می كند كه روستائیان جهت تامین سوخت باید در روستاهایی كه به عنوان مركز تعیین شده اند منتظر دریافت سوخت باشند كه خود حمل سوخت از محل توزیع تا روستا هزینه های اضافی روی دست روستائیان می گذارد .
نوعی دیگر از مشكلات در روستاها وجود دارد كه در بعضی از روستاها با اجرای طرح هادی این مشكلات مرتفع شده اند اما همچنان  روستاهای كوچك با آن دست و پنجه نرم می كنند .
اگر دولت برنامه ایی برای حل این مشكلات در آینده ایی نزدیك نداشته باشد متحمل هزنیه های بسیار سنگینی در آینده نه چندان دور خواهد شد ، چون كاهش جمعیت روستا ها مساوی خواهد بودبا افزایش جمیعت در شهرهای بزرگ و كوچك و این عدم توازن باعث می شود كه جمیعت مصرف كننده به نسبت جمیعت تولید كننده افزایش یابد كه خود مشكلات عدیده ایی را در شهرها به وجود می آورد .
در نگاهی سطحی و جدای از نگاه جامعه شناسانه می توان این مشكلات را به صورت زیر دسته بندی كرد ، به وجود آمدن محلات جدید و اكثرا فقیر نشین در حاشیه شهرها ، كه خود باعث گسترش شهر به صورت ناهماهنگ و به دور از برنامه های شهرسازی می باشد و این محلات تازه تاسیس نه تنها فرصتی به وجود نمی آورد كه در پشت سر خود باری از تهدیدها را نیز با خود حمل می كند .
در این بین وظایف شهرداری در خدمات شهری باید جوابگوی محلات جدید نیز باشد ، در حالی كه با توجه به برنامه ایی كه شهرداری ها برای گسترش شهرها دارند وظایف شهرداری به تدریج افزایش می یابد و نیروی كار لازم نیز به تدریج افزایش خواهد یافت ولی با ساخت و سازهای اكثرا غیر قانونی در حاشیه ها وظایف شهرداری نیز به یكباره افزایش می یابد كه خود می طلبد شهرداری به فكر ارائه خدماتی از قبیل  كانال كشی ، جدول گذاری ، آسفالت خیابان ها و كوچه ها و جمع آوری زباله ها باشد تا از گسترش نارضایتی در سطح شهر بكاهد . از طرف دیگر باید زیرساخت های برق ، آب ، فاضلاب ، مخابرات و گارزسانی به این محلات نیز گسترش یابد تا جوابگوی نیازهای این محلات باشد .
از طرف دیگر به علت نبود امكانات ایجاد شغل مناسب جدید ، سیل افراد جویای كار به بیكاران شهر اضافه می شود و به تبع آن شغل های كاذب از قبیل سیگار فروشی ، دست فروشی و در نهایت به وجود آمدن ناهنجاریهای اجتماعی در جامعه می انجامد كه خود باعث می شود كار دستگاههای تامین امنیت در شهرها افزایش یابد .
در هنگام مهاجرت روستائیان به شهرها اكثرا مشاهده می شود كه تعدادی از حیوانات اهلی خود را نیز به همراه می آورند كه بعد از اندك مدتی باعث به وجود آمدن مشكلات بهداشتی در محل زندگی و محلات آنها می شود .
در روستاها فاصله حداقلی كه بین خانه و محل نگهداری حیوانات وجود دارد بیشتر از ۱۰ تا ۱۵ متر می باشد ولی در محلات جدید به علت كمبود جا و زمین اكثرا مشاهده می شود كه محل نگهداری حیوانات دیوار به دیوار محل سكونت می باشد كه می تواند بیماری های بین انسان و دام را افزایش دهد.
از طرف دیگر عدم دفع صحیح فضولات حیوانات خود مشكل جدیدی را اضافه می كند و محیطی مناسب را برای تولید انواع بیماری ها فراهم می آورد .
این نیز هشداری می باشد برای سازمان ها و نهادهای بهداشتی و درمانی .
از طرف دیگر بزرگ ترین تولید كننده محصولات ارگانیك و گوشت بدون هرمون خود تبدیل می شود به مصرف كننده  محصولات غیر ارگانیك و گوشت هرمونی .
علاوه بر این مشكلات نیاز به احداث مراكز خرید ، مدارس ، مراكز بهداشتی جدید ، نانوایی و … از امكانات شهری همه و همه از زیان هایی است كه دولت باید متحمل شود .
با از دست دادن شغل دامپروری و كشاورزی روستائیان ، آنها در شهر تبدیل می شوند به افراد دارای شغل كاذب كه به نوعی بعد از مدتی حیثیت و شخصیت خود را از دست می دهند كه این نیز خود باعث سرخوردگی آنها می شود .
پس دولت و به تبع آن سازمان ها و موسسات وظیفه دارند كه باید اسباب سكونت روستائیان را فراهم آورند تا آنها محل زندگی خود را تغییر ندهند ، تا موارد ذكر شده در بالا كه هم به ضرر دولت و هم به ضرر ملت است اتفاق نیافتد.

به قلم اسماعیل شهباززاده




سون یازیلار

گئرمي نيوز فرق‌لي بير وئبلاگ يئني نسليميز اوچون *** گرمي نيوز وبلاگي متفاوت براي نسل جديد

گرمي نيوز، فرق‌لي باخيش